Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα OphelionVblogspot. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα OphelionVblogspot. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

feelings()

this face i have of you in mind
remindes me you are one of the kind
these months with you gave me the light
that i was searching that awkward night

i drink a lot and think too much
started at November,and now it's March
i lied telling i didn't know
i wanted what you were giving 
 that's the only truth
But when you came,i was so lost
i tried to give, with heart still frost

I miss your eyes,our walks, your hugs
i screwed it all up, 
tears have now filled up my lungs

my mind conquers me whole,
leaving alone
my coward soul,
tough on the outside 
reckless inside
giving a chance is luck of time

But if you come closer,hearing nothing at all
my eyes will give you what you want
they know exactly how to betray
the feelings i lose on my own way

One last thing,and I am gone
your heart is brave as gold,
your soul strength, sharp as sword
that's what i m thinking as i m alone
don't waste your time in something doesn't worth




Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

Βούρκος

και δε φανταζόμουν τα όρια μου ξεπερνιούνται
δε φανταζόμουν ότι δεν ήταν καν αυτά που νόμιζα.
τελικά όντως η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία

Άρα υπάρχει ελπίδα μέσα σ'όλον αυτόν το βούρκο?

και άρα εγώ τώρα θεωρούμαι αισιόδοξη κι από πάνω?

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Είμαστε πραγματικά υπεύθυνοι για τις πράξεις μας?

Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από τις επιλογές τους. Μάλιστα το γνώρισμα του καλού και του κακού ανθρώπου  αποδίδεται πολλές φορές ύστερα από τη μελέτη των επιλογών που έχει πάρει στη ζωή του.

Κάθε μας επιλογή οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα. Ουσιαστικά  αυτό είναι που μας κρίνει σε τελικό στάδιο. Μπορεί να μην έχεις καμία σχέση με το αποτέλεσμα, αλλά μία επιλογή σου να συνδέεται στην ολοκλήρωση του. Σε αυτό το στάδιο, το ποσοστό ευθύνης σου, έγκειται στο κατά πόσο αντιπροσωπεύει το αποτέλεσμα την αρχική σου σκέψη αλλά και την ηθική σου σαν άτομο. Δεν επηρεάζουν όλα τα άτομα το ίδιο οι καταστάσεις που δημιουργούνται έχοντας και δικό τους μερίδιο ευθύνης.

Πολλές φορές αναγκαζόμαστε να επιλέξουμε και ίσως να μη μας αρέσει καμία από τις επιλογές που μας δίνονται. Μπερδευόμαστε, αξιολογούμε λάθος τα δεδομένα μας, αγχωνόμαστε , βιαζόμαστε, επιλέγουμε κάτι χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Η συνθήκη επομένως μπορεί να δώσει την ανάλογη βαρύτητα στο τι θα επιλέξουμε.
Τότε, μήπως ελέγχοντας κάποιος τη συνθήκη μπορεί να ελέγξει και τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε? Και αν μπορεί να γίνει αυτό, είμαστε πραγματικά ελεύθεροι όταν διαλέγουμε ή νομίζουμε ότι έχουμε την πρωτοβουλία σε ένα ήδη προμελετημένο αποτέλεσμα?


 Ο καθένας ευθύνεται για τις πράξεις του. Είναι όμως πραγματικά υπεύθυνος για τις επιλογές που τον οδηγούν σε αυτές?

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Τίσις

Και ήρθε η στιγμή που θα πληρώσεις για όλα. Και ναι,καιρό την περίμενες.Κρυφά το αναζητούσες.Δεν είχες ιδέα όμως τι θα σήμαινε αυτό.Μάλλον γιατί θα ναι χειρότερα όλα απ ότι φανταζόσουν πως θα ναι...
απ ότι περίμενεις.
Κουράγιο .
Η ψυχή σου έχει σημασια.
 Διαφύλαξε την οσο μπορείς..

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

κανείς

ποιός ξέρει τι μπορεί να γίνει. Και όλα θ αλλάξουν (προφανώς), αλλά πώς και γιατί? Αφού πάνε να γίνουν πολύ καλά τα πράγματα. Ίσως γι' αυτό. Ίσως για να ισχύει το: περνάς πράγματα στη ζωή σου για να έχεις το δικαίωμα να μην πεις ποτέ "είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος".
 Ίσως για να μάθεις τον εαυτό σου..

Ίσως για να φταίω για όλα εγώ.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

21-28

Ήταν πολύ όμορφα. ηρέμησα και χαλάρωσα.
Κι όλα αυτά μαζί σου. Όχι μόνη μου. Όχι προσπαθώντας να περάσω καλά μαζί σου, αλλά γλυκά και αβίαστα, χωρίς δεύτερες σκέψεις να κουράζουν το μυαλό μου. Καιρό είχα να περάσω απλά ωραία με άλλο άτομο για πάνω απο 2 μέρες 

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

.

"Γράψε,τα πας πολύ καλά"
"Μίλα θα σε βοηθήσει πάρα πολύ"
"Είσαι πολύ κοινωνική"
"πόσο ντροπαλή!"
"Είσαι αστεία"
"Είσαι εντελώς τρελή?"
"Πόσο γλυκιά?"
"Με τρομάζεις"
"τι ωραία μάτια"
"Γιατί με κοιτάς έτσι?"
"Δεν γελάει κανείς"
"μόνο εσύ θα το έκανες αυτό"
"Δεν κάνεις τίποτα κακό"
"μην είσαι τόσο ενοχική"
"ξανακάνε αυτή τη γκριμάτσα"
"μικρό κοριτσάκι"
"σταμάτα ρε διάλοε"

ω.

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

7-7

Κουράστηκα!
 Οι ανθρώπινες διαπροσωπικές σχέσεις μ'έχουν κάνει φάντασμα του εαυτού μου.
Δικό μου είναι το πρόβλημα. Δεν ξέρω,έχω σταματήσει να κατηγορώ τους άλλους για πράγματα που μ ενοχλούν και συγχέομαι και εγώ.
Αφού έχω καταλάβει ότι κάτι με ενοχλεί και αφού αυτό παρ όλα αυτά συνεχίζει σημαίνει ότι και εγώ κάτι δεν κάνω σωστά. Δεν είμαι μάλλον τόσο καλή και γλυκιά όσο δείχνω.
Αυτό φταίει. Κάθομαι πολύ με άτομα,διαφορετικά μεταξύ τους,διαφορετικά από μένα γιατί δεν έχω πρόβλημα.Ίσως ακούγεται προσβλητικό,ίσως και όχι..το θέμα είναι ότι έχω φτάσει σε σημείο να ξέρω τόσα άτομα,που να μη νιώθω άνετα με κανένα.
Νομίζω ότι αυτό που δεν μπορώ καθόλου είναι να ξέρω κάποιον,να είναι στην ευρύτερη παρέα και απλά να έχω αυτή την αηδιαστική μούρη του "γειά τι κάνεις..ναι.αυτά." συνοδευόμενη και από το αντίστοιχο αμήχανο παύλα ψευτογλυκό χαμόγελο με το οποίο δεν επιδιώκω κάποιου είδους συμπάθειας απλά δείχνω ότι οκ δεν έχω κάποιο πρόβλημα μαζί σου αλλά άμα ήταν στο χέρι μου δε θα επιδίωκα να ανοίξουμε κουβέντα.
Δεν ξέρω αν είναι θέμα κοινωνικότητας(αντι) ή είναι απόλυτα φυσιολογικό να μη μπορείς να μιλάς συνέχεια και με όλο τον κόσμο.Αυτό είναι το πρόβλημα μου, μέχρι ένα σημείο πίστευα ότι είναι εφικτό. Αλλά αηδίασα γιατί βλέπω ότι όλο αυτό τελικά οδηγεί σε μία φούσκα και μια σχέση με τον άλλον που δεν οδηγεί που θε να.
Η μία στις 100 ίσως κάτι κάνει τελικά,αλλά κι αυτή η προοπτική παίζει με τις μηδαμινές πιθανότητες.
Νομίζω ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βγάζω φωνή μόνο όταν νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω με κάποιον συγκεκριμένα ή έστω έχω κάτι που θέλω να πω και αν δε γίνει μπορεί και να σκάσω.
Γιατί αλλιώς με βλέπω να σκίζω και το δέρμα μου από την ψευτιά και την αηδία στο δήθεν  που μου πλασάρουν όλοι και ίσως και εγώ η ίδια χωρίς να το έχω καταλάβει μέχρι τώρα.

Τη διπροσωπία τη σιχαίνομαι και πρέπει με νύχια και με δόντια να μην πέσω στη λούπα της που με περιτριγυρίζει από την ώρα που γεννήθηκα.

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

manes

screams in my head
I can't face,I can't stand.
whisperings in my ears
late at night lying in my bed.
that's when I lose my sleep
and I lose my mind,
I lose myself,
on the other side

You're haunting me
What do you want?
don't be scared of me
cause I'm not

I thing I,'m used of such strange things that always happen to me.

it's too late,it's time too sleep
Oh..how I'd loved it..
I know you stare at me right now awake
you want me to play your game
so I challenge you, show me what you've got
what I'm doing  I dare of who?
always playing with fire

and now I'm playing with fire

I have to stop playing with fire..


but I still wish "Wind,Blow away!" cause that's how fire starts.


you're haunting me
what do you want?
now I'm scared of you
but you're not!

and now I really lose my mind..

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Lying repercussion


I have no strength , no longer faith 
I hate those lies , my smile? is fake 
i 'm tired. I hear the "this is it"
the end is close, get used to it.

You ask if this is fine by me, 

you're mad, you yell, you're trying to leave
I hope one day you realize that the truth lies deep in my eyes
you never looked closer enough
you see, for you that's way too tough
The trust that i had put in you
became the guillotine that caught me in two
You lied to me , you never tell
you 'll never find , i rang the bell
It's in my hands now, can't you see
not paralyzed, though i feel free
You chose the noose , I chose to breath
my frozen pulse quickens underneath
I found the truth, I paid my sins
got rid off all my psycho queens..

I found strength , I found faith
I quit of being strange and fake
The only thing i keep inside
is something you must keep in mind

Your fucking lies that scratched my soul

will haunt you till the day you crawl.


 





Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

blind

and then i looked into your eyes
you stared at me
you blinked them twice

i just can't  find a word to write
i feel so cold
no light..i'm blind

what if i breathe what if you try
don't pray for me
can't stand you cry
cry for my life my immoral mind
the filthy soul i keep inside

i told you once i have no strength
fighting the demons
blaming my self

i hate the fact i tell you lies
i'm tired i'm sick i'm paralyzed
pissed of these shits i have in mind
the tense,this glass filled up with wine
 


-"my love",he said, "why do you have this pale-gray face?

 and what's that taste of cold?"
-i'm scared,I think i've lost my grace
-why you re so weak?you'll always be!Admit for once you're just okey!
- i know it's sick and that's not me,it's just that

 

 I'm dying my love..day after day