Τρομάζεις άραγε και εσύ

καμιά φορά σκέφτομαι μήπως όλα αυτά για τα οποία σε κατηγορώ είναι απλά ένα ψέμα για να πιστέψω ότι ήμουν ερωτευμένη
Αν όλα ήταν ένα ψέμα. Κάτι επίπλαστο και εύθραυστο όσο ένα χαμόγελο μου πριν σε βρίσω.
Τρομάζω στη σκέψη. Του κενού στη θέση που έχεις στην καρδιά και στο μυαλό μου.
Τρομάζω στη σκέψη του μέλλοντος που δε θα σημαίνουν τίποτα όλα αυτά πια.
Πιο πολύ όμως τρομάζω στην ιδέα ότι θα σημαίνουν. και ότι δε θα σε ξεχάσω ποτέ.
Αξίζουμε άραγε τη λήθη από τη συνύπαρξη?

ανακύκλωση..

Παίρνεις πάντα αυτό που θες?

"Παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις ή αυτό που χρειάζεσαι?" , ρώτησα στοχαστικά τον μοναχικό κύριο στο μπαρ ενώ τον σέρβιρα την καθιερωμένη μπύρα του.
Βλέμμα, σκέψη δευτερολέπτων:
"Παίρνεις πάντα αυτό που διεκδικείς." είπε.
 Με τη σιγουριά των βιωμάτων.

επαναπροσδιορισμός

Χρόνια χρόνια χρόνια και χρόνια και άλλα..

Αποστροφή και αγανάκτηση

Εσωτερική πάλη

Εξωτερική

Αμφισβητώντας τους ανθρώπους για το τι μπορεί να δώσουν

Τι μπορούν να μου προσφέρουν

Αμφισβήτηση εαυτού

Ξανά και ξανά

Όχι παραίτηση. ποτέ.

Εσείς μου φταίτε γι αυτό που γινόμουν,

Που είμαι

Που μεταμορφωνόμουν μέρα με τη μέρα

Εσωτερίκευση.

Εσωστρέφεια.

Όλα έσο.

Και έξω? Τι έμενε? Τι είχα?

Ποια μάσκα? Ποιο χαμόγελο, ποιο γέλιο, ποιο κλάμα, ποια έκφραση, ποιος ενθουσιασμός ποιος έρωτας ποιος εαυτός.

Αυτοκριτική και ψευτοκριτική, προσπάθεια και δειλία. Να κοιτάξω τον καθρέφτη. Και να δω.

Πως τίποτα και όλα είμαι εγώ. Πως ο εχθρός

Ήταν πάντα ένας.

Επαναπροσδιορισμός.

Πάντα είχα περίπλοκη σχέση με την ίδια μου την ύπαρξη.

Πίστευα πως θα άλλαζα

Κι αλλάζοντας τον εαυτό μου, θα άλλαζα και τον κόσμο.

Η αλλαγή, όμως ,είναι μια ουτοπία.

Αυτός ο κόσμος είναι άσχημος και άξεστος.

Οι άνθρωποι ψεύδονται και φεύγουν,

Και η υπάρχουσα ομορφιά είναι φευγαλέα και επίπλαστη.

Παρόλα αυτά, μια φορά στο τόσο, κάποιος σε κάνει να πιστέψεις στην αγάπη.

Και αν βρεις αυτό το άτομο, μην το αφήσεις

Και ίσως μαζί να καταπολεμήσετε τους δαίμονες.

Την ψυχή σου όμως, μονάχη σου θα τη γεμήσεις.

Και όσο τα καταφέρνεις τόσο λιγότερος χώρος θα μείνει για να γεμίζουν οι άλλοι.

Και τόσο λιγότερο θα ψάχνεις την ολοκλήρωσή σου στους άλλους.

Μην ψάχνεις όμως να βρεις το άλλο σου μισό,

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος δε θέλει να μοιάσει σε κανέναν.

Νιώσε ολόκληρος, και μόνο τότε,

Μόνο τότε θα μπορείς να μοιραστείς.

feelings()

this face i have of you in mind

remindes me you are one of the kind

these months with you gave me the light

that i was searching that awkward night

i drink a lot and think too much

started at November,and now it's March

i lied telling i didn't know

i wanted what you were giving 

 that's the only truth

But when you came,i was so lost

i tried to give, with heart still frost

I miss your eyes,our walks, your hugs

i screwed it all up, 

tears have now filled up my lungs

my mind conquers me whole,

leaving alone

my coward soul,

tough on the outside 

reckless inside

giving a chance is luck of time

But if you come closer,hearing nothing at all

my eyes will give you what you want

they know exactly how to betray

the feelings i lose on my own way

One last thing,and I am gone

your heart is brave as gold,

your soul strength, sharp as sword

that's what i m thinking as i m alone

don't waste your time in something doesn't worth

Βούρκος

και δε φανταζόμουν τα όρια μου ξεπερνιούνται
δε φανταζόμουν ότι δεν ήταν καν αυτά που νόμιζα.
τελικά όντως η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία

Άρα υπάρχει ελπίδα μέσα σ'όλον αυτόν το βούρκο?

και άρα εγώ τώρα θεωρούμαι αισιόδοξη κι από πάνω?

Μάσκες

Φαντάσου ότι μια μέρα πηγαίνεις σ'ένα πάρτι και βάζεις μια μάσκα. Τη φοράς όλη τη βραδιά, περνάς ωραία, αλλά όταν φτάνεις στο σπίτι σου είσαι τόσο,μα τόσο κουρασμένος, που κοιμάσαι ξεχνώντας να τη βγάλεις. Αποτέλεσμα είναι ότι την επόμενη ημέρα, όταν σηκώνεσαι και κοιτάζεσαι στον καθρέπτη, τρομάζεις γιατί δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Το χειρότερο είναι όταν θέλεις να βγάλεις τη μάσκα, η κόλλα με την οποία τη στερέωσες στο πρόσωπό σου είναι τόσο γερή που δε μπορείς να την αφαιρέσεις. Τότε πηγαίνεις στο γιατρό και αυτός σου λέει: << Κύριε, είστε καταδικασμένος να ζείτε με αυτή τη μάσκα, η κόλλα που χρησιμοποιήσατε είναι τόσο δυνατή που ποτέ πια δε θα μπορέσετε να τη βγάλετε.>>

*να αφιερώνεις χρόνο στο να μάθεις τον εαυτό σου και να εστιάζεις στον σκοπό σου. Από τη στιγμή που θα αποφασίσεις να μη ξαναχρησιμοποιήσεις τη μάσκα σου,όλη η ενέργεια που έχεις αναλώσει φορώντας τη όλα αυτά τα χρόνια μπορεί να διοχετευθεί για την αυτοβελτίωση σου