Πάντα είχα περίπλοκη σχέση με την ίδια μου την ύπαρξη.

Πίστευα πως θα άλλαζα

Κι αλλάζοντας τον εαυτό μου, θα άλλαζα και τον κόσμο.

Η αλλαγή, όμως ,είναι μια ουτοπία.

Αυτός ο κόσμος είναι άσχημος και άξεστος.

Οι άνθρωποι ψεύδονται και φεύγουν,

Και η υπάρχουσα ομορφιά είναι φευγαλέα και επίπλαστη.

Παρόλα αυτά, μια φορά στο τόσο, κάποιος σε κάνει να πιστέψεις στην αγάπη.

Και αν βρεις αυτό το άτομο, μην το αφήσεις

Και ίσως μαζί να καταπολεμήσετε τους δαίμονες.

Την ψυχή σου όμως, μονάχη σου θα τη γεμήσεις.

Και όσο τα καταφέρνεις τόσο λιγότερος χώρος θα μείνει για να γεμίζουν οι άλλοι.

Και τόσο λιγότερο θα ψάχνεις την ολοκλήρωσή σου στους άλλους.

Μην ψάχνεις όμως να βρεις το άλλο σου μισό,

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος δε θέλει να μοιάσει σε κανέναν.

Νιώσε ολόκληρος, και μόνο τότε,

Μόνο τότε θα μπορείς να μοιραστείς.