Όλα τα όρια είναι συμβιβασμοί

Μακάρι να μπορούσες να δεις αυτό το φως.
Όλα είναι μια χαρά.
Όλα είναι απίστευτα καλά.
Τώρα καταλαβαίνω ότι τα όρια μεταξύ της σιωπής και του θορύβου είναι οι συμβιβασμοί.
Όλα τα όρια είναι συμβιβασμοί. Που περιμένουν να τους ξεπεράσουμε.
Ένας άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει τα όρια,
αρκεί να συλλάβει την ιδέα ότι μπορεί να το κάνει..
Κάτι τέτοιες στιγμές,νιώθω το καρδιοχτύπι σου, τόσο καθαρό όσο το δικό μου.
Και ξέρω ότι ο χωρισμός είναι μια αυταπάτη.
Η ζωή μου συνεχίζεται πολύ πέρα από τα όριά μου

διασφαλίζοντας την αιωνιότητα μας

Το να ζει κανείς σημαίνει ότι πρέπει να γνωρίζει.
Για να καταλάβεις τον εαυτό σου, πρέπει να καταλάβεις πώς σε βλέπουν οι άλλοι.
Το νόημα της αθανασίας είναι η συνέπεια των λόγων μας και των πράξεών μας.
Αυτό διασφαλίζει την αιωνιότητα μας.

Οι ζωές μας, δε μας ανήκουν.
Από τη γέννηση μας μέχρι το θάνατο μας, είμαστε δεμένοι με τους άλλους.
Στο παρελθόν και στο μέλλον.
Και με κάθε έγκλημα και κάθε καλή πράξη, καθορίζουμε το μέλλον μας.

-"Άκουσε με, για το καλό σου. Υπάρχει μια φυσική τάξη σ αυτόν τον κόσμο.
Κι αυτοί που την απαρνιούνται δεν έχουν καλή κατάληξη.
Αυτή η κίνηση δε θα επιβιώσει.
Θα σας χτυπήσουν και θα σας φτύσουν.
Και το χειρότερο απ' όλα, θα σας σταυρώσουν.
Και για ποιόν λόγο?
Ότι και να κάνετε θα είναι μια σταγόνα στον ωκεανό.
-"Τι είναι ο ωκεανός, αν όχι αμέτρητες σταγόνες? "

* Πιστεύω ότι δεν παραμένουμε για πολύ καιρό νεκροί.
   Θα βρεθούμε κάτω από τ' αστέρια, εκεί που πρωτοφιληθήκαμε..

νυχτερινές σκέψεις

κι όλα ωραία και καλά. και ακόμα μια βραδιά κατάφερες και αντεπεξήλθες.  ΓΙΑΤΙ. δεν χρειάζεται.
H καλύτερη βραδιά είναι αυτή που δεν έχει χρειαστεί να "κοντρολάρεις" τίποτα.
Τίποτα.. η καλύτερη λέξη. Η καλύτερη σκέψη. Ότι καλύτερο..ΟΚ δεν είναι ότι καλύτερο. Αλλά μακάρι..Μακάρι να μην σκεφτόμουν τίποτα. Όλα θα ήταν τόσο ανώδυνα.Τ'όσο απλά.Μάλλον πιο ξεκάθαρα. Γιατί μ αρέσεις και συ μέσα ' όλα? Και γιατί εγώ είμαι έτσι.. Πάλι..!
απλά φύγε. τρέχα μακρυά.Τίποτα δε θα σου κάνει καλό. Και τίποτα δεν είναι αληθινό απ'αυτά που σου συμβαίνουν. Ειδικά τη νύχτα. να το θυμάσαι. Όπως ξεγελάς, αλήθεια,.. Σε ξεγελάνε.

απλά σε συνάντησα

και να σκεφτείς ότι απλά σε συνάντησα.
δεν χρειάστηκε ποτέ η δική σου προσπάθεια.
απ' την πρώτη στιγμή ξέρεις τι νιώθεις και εγώ πάντα ξέρω πως το νιώθω με το λάθος άτομο.
ναι και επειδή έχω τέτοια αυτογνωσία για την κριτική μου όπως φάνηκε στην προηγούμενη πρόταση δε μπαίνω σε καμία διαδικασία προσπάθειας .( η λέξη προσπάθεια, εμπερικλείει πολλές έννοιες )
κι όλα αυτά για να δαπανώ σκέψεις γύρω από το πιο είναι το πρόβλημα πάλι.  αφού επιλογή μου είναι.  Κι όλα αυτά για να σε σκέφτομαι όμως την ώρα που τα γράφω όλα αυτά.
Ωραία τώρα που ασχολήθηκα μπορεί να σταματήσει κ αυτό το σφίξιμο όπως και οποιαδήποτε άλλh ταλάντευση του νου μ αυτή τη σκέψη. Αυτό που έχω τόσο αυτοσαρκαστική διάθεση πάντα μπορεί να με στείλει και στο διάολο. δες όμως παράγραφο..

και απλά σε συνάντησα.

Σκέψεις και Ψυχές

συνδέονται οι σκέψεις? ή μήπως οι ψυχές? Και αν δεν υπάρχουν ψυχές? πως μπορούν οι σκέψεις σου να ναι μονάχα από σένα? μονάχα δικές σου? εξ' ολοκλήρου.

Που είναι η ουτοπία

Μα είναι και αυτές οι τάσεις. Πως μπορώ να ζω μαζί τους? Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Εγώ αλλιώς έχω μάθει να ονειρεύομαι. Δεν ταιριάζω με κανέναν τους..Ξέρω, υπάρχουν κ άλλοι σαν εμένα, αλλά δεν είμαι μαζί τους. δεν μπορώ να ξεκόψω απ΄όλα.. Ή μήπως μπορώ? Μπορώ αλλά πρέπει να πατήσω οσο πιο γερά απο ποτέ άλλοτε στα πόδια μου.
Πότε θα πιστέψεις πραγματικά στον εαυτό σου? Όταν θα σαι έτοιμος να φύγεις.
Εγώ εμμένω ακόμα στις τάσεις μου. Δεν μπορώ να ζω σ αυτό το σύστημα, δε θέλω σύστημα.
Θέλω την ουτοπία μου.  που δεν είναι ουτοπία. Είναι ότι πιο ανθρώπινο και αληθινό μπορεί να υπάρξει. Με 'μένα ,με 'σένα ,μ αυτούς, μ'εμάς.

Πολέμα συνέχεια, καημένε μου..πολέμα γιατι μόνο εσύ θα καταφέρεις να το νιώσεις. Να το ζήσεις. Πολεμώντας θα μείνεις αθάνατος στους αιώνες.   Γιατί ξέρεις κάτι? Μόνο εσύ, δεν είσαι
 Καημένος.

*Ευ-τοπία: καλό μέρος
 Ου-τοπία:το μέρος που δε θα υπάρξει ποτέ..

και ήρθε η ώρα να συνεχίσω το διάβασμά μου.

Έχεις καρδιά?

δε μπορώ να πολεμήσω. Είναι εύθραυστη. Είναι δειλή. Τόσο που προτιμά να δείχνει ψυχρή. Σε πληγώνει. Αλλά η ίδια πληγώνεται περισσότερο.
Λες ότι δεν έχω.
ναι.. μια τέτοια καρδιά ίσως να μην αξίζει πολλά πολλά.. ίσως αν ήταν περισσότερο αληθινή να πληγωνόταν λιγότερο..ίσως και να σε πλήγωνε λιγότερο, ίσως να μην υπήρχαν και προβλήματα. ίσως  να μη χρειαζόταν να γράφω εδώ για να καταφέρω να την ηρεμήσω απ τις μεταμεσονύκτιες ταραχές και φρίκες. Και να μ έκανε να σκέφτομαι λιγότερο. Και να πέρναγα και καλύτερες στιγμές. Και να μουν και κάποια άλλη. Και να μουν καλύτερα τώρα . και άντε μου στο διάολο όλα.

το πήρα πίσω. γ αυτήν πρέπει να παλέψω περισσότερο