Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Μόνη μου

πότε σταματήσα να κάνω όνειρα?και δε με νοιάζει για τον υπόλοιπο κόσμο,μιλάω για μένα αφού σκεπτόμενη τις επιθυμίες και τα θέλω των ανθρώπων που με περιβάλλουν έχω μείνει στάσιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα.Κάτι το οποίο δεν έχω συνειδητοποιήσει προφανώς τώρα,απλά σκέφτηκα πως άμα τα γράψω,θα βοήθήσει(ίσως) στο να ξεκουνηθώ απο τη μιζέρια που μ έχει αγκαλιάσει μετα μανοίας ψυχή τε και σώματι και δε μ αφήνει να στρέψω το κεφάλι μου πουθενά πέρα απ'την εγωπαθή μούρη της.Ναι ξέρω,ποιόν κοροιδευώ που νομίζω πως λέγοντας τέτοιες μπούρδες θα κερδίσω κάτι.Αλλά ναι η μιζέρια υπάρχει όντως,αυτό δεν μπορω να το αμφισβητήσω.Και γιατί να το κάνω?εδώ συνυπάρχω μαζί της γνωρίζοντας πως με συντροφεύει χρόνια τώρα χώρις να κάνω και κάτι ιδιαίτερο να την απομακρύνω.Να την κρατάω απο το χέρι,έστω.Μα σφυκταγκαλιαστά και γω?Ίσως είναι αυτό το pathetic σύνδρομο που ξέρεις οτι κάτι είναι τελείως για τον πούτσο αλλά παρ'όλα αυτά είτε μένεις μαζί του λόγω συνήθειας και "ασφάλειας" είτε επειδη έχεις την ψευδαίσθηση της αλλαγής.Γελάω και μόνο που το σκέφτομαι.ΞΥΠΝΑ.κάνεις και τίποτα δεν αλλάζει για κανένα.και συ τώρα που λες "κάνεις λααάθος" κουνώντας το κεφάλι μ αυτή την αηδιαστική φάτσα του "το ξέρω γιατί το χω βιώσει" να σου πω πως πρώτα απ'όλα οταν γουστάρω εγώ θ αλλάξω,επειδή έχω συνειδητοποιήσει 5 πράγματαΚαι μιλάμε τώρα για προσπάθεια αλλαγής,όχι για το αποτέλεσμά της.τέλος πάντων πάλι το δικό σου πρόβλημα συζητάω κ βρίσκομαι στη φάση που επιχειρηματολογώ για ποιόν?για σένα?πότε θα σταματησει αυτή η περιφρόνηση του εαυτού μου επιτέλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου