θρήνος

μια στιγμή μόνο ν'αλλάξει
μια ζωή μπορεί να βλάψει,
κι άλλη μια να τη χαράξει
ισόβια να τη δικάσει,
σε καημό
πόνο
και σπαραγμό
μ'ενοχή, που 'χει μείνει ζωντανή
με καρδιά,ραγισμένη να χτυπά
τον χαμένο,αιώνια ν'αγαπά

μόνη μου,
στο κενό
και θρηνώ,
στο σκοτάδι
την ψυχή σου καλώ
στη σιωπή είσαι εκεί
και 'γω πώς μπορώ
με δυο μάτια ανθρώπινα απέναντι να δω?