απλά σε συνάντησα

και να σκεφτείς ότι απλά σε συνάντησα.
δεν χρειάστηκε ποτέ η δική σου προσπάθεια.
απ' την πρώτη στιγμή ξέρεις τι νιώθεις και εγώ πάντα ξέρω πως το νιώθω με το λάθος άτομο.
ναι και επειδή έχω τέτοια αυτογνωσία για την κριτική μου όπως φάνηκε στην προηγούμενη πρόταση δε μπαίνω σε καμία διαδικασία προσπάθειας .( η λέξη προσπάθεια, εμπερικλείει πολλές έννοιες )
κι όλα αυτά για να δαπανώ σκέψεις γύρω από το πιο είναι το πρόβλημα πάλι.  αφού επιλογή μου είναι.  Κι όλα αυτά για να σε σκέφτομαι όμως την ώρα που τα γράφω όλα αυτά.
Ωραία τώρα που ασχολήθηκα μπορεί να σταματήσει κ αυτό το σφίξιμο όπως και οποιαδήποτε άλλh ταλάντευση του νου μ αυτή τη σκέψη. Αυτό που έχω τόσο αυτοσαρκαστική διάθεση πάντα μπορεί να με στείλει και στο διάολο. δες όμως παράγραφο..

και απλά σε συνάντησα.

Σκέψεις και Ψυχές

συνδέονται οι σκέψεις? ή μήπως οι ψυχές? Και αν δεν υπάρχουν ψυχές? πως μπορούν οι σκέψεις σου να ναι μονάχα από σένα? μονάχα δικές σου? εξ' ολοκλήρου.

Που είναι η ουτοπία

Μα είναι και αυτές οι τάσεις. Πως μπορώ να ζω μαζί τους? Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Εγώ αλλιώς έχω μάθει να ονειρεύομαι. Δεν ταιριάζω με κανέναν τους..Ξέρω, υπάρχουν κ άλλοι σαν εμένα, αλλά δεν είμαι μαζί τους. δεν μπορώ να ξεκόψω απ΄όλα.. Ή μήπως μπορώ? Μπορώ αλλά πρέπει να πατήσω οσο πιο γερά απο ποτέ άλλοτε στα πόδια μου.
Πότε θα πιστέψεις πραγματικά στον εαυτό σου? Όταν θα σαι έτοιμος να φύγεις.
Εγώ εμμένω ακόμα στις τάσεις μου. Δεν μπορώ να ζω σ αυτό το σύστημα, δε θέλω σύστημα.
Θέλω την ουτοπία μου.  που δεν είναι ουτοπία. Είναι ότι πιο ανθρώπινο και αληθινό μπορεί να υπάρξει. Με 'μένα ,με 'σένα ,μ αυτούς, μ'εμάς.

Πολέμα συνέχεια, καημένε μου..πολέμα γιατι μόνο εσύ θα καταφέρεις να το νιώσεις. Να το ζήσεις. Πολεμώντας θα μείνεις αθάνατος στους αιώνες.   Γιατί ξέρεις κάτι? Μόνο εσύ, δεν είσαι
 Καημένος.

*Ευ-τοπία: καλό μέρος
 Ου-τοπία:το μέρος που δε θα υπάρξει ποτέ..

και ήρθε η ώρα να συνεχίσω το διάβασμά μου.