θολό βλέμμα

Κοντά. Σχεδόν δίπλα.
Και ένα χέρι που διαρκώς με χαιρετά
Μακρυά
Ένα φως διαρκώς φέγγει σ'εκείνο το παράθυρο
τόσο αχνό που θαρρεί κανείς πως είναι από σένα.
Κι όμως, κινείται μέσα στο χώρο
Μία σβήνει και μία ανάβει
Σαν και να ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου.
"Μα τι εκφραστικά μάτια"
είπα σαν σε πρωτοείδα
Ύστερα είδα ένα θόλο βλέμμα
όπως το φως εκείνου του παραθύρου
02:39
και χωρίς να ξέρω τι ώρα είναι
κοιτώ ακόμη εκεί, μακρυά
όχι κοντά ούτε δίπλα
μα αυτό το χέρι, που επίμονα συνεχίζει να κινείται
δεξιά αριστερά
Σαν και να με χαιρετά..